بالاخره پس از مدت‌ها چانه‌زنی سیاسی در میان اصولگرایان، مهدوی کنی و محمد یزدی منشور مشترک اصولگرايي را منتشر کردند. انتشار این منشور نشان داد که اصولگرایان روز به روز از آرمان‌های اولیه انقلاب و آیت‌الله خمینی فاصله بیشتری می‌گیرند.
در بخش مبانی اصولگرایی، چهار اصل _ اسلام 2_ جمهوري اسلامي (قانون اساسي)، 3_ خط و سيره امام 4_ ولايت مطلقه فقيه به عنوان اصول لایتغیر اصولگرایی معرفی شده‌اند. به نظر نمی‌رسد که عبارت معروف «جمهوری اسلامی، نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد» آیت‌الله خمینی، توسط تدوین کنندگان این منشور فراموش شده باشد. بندهای سوم و چهارمی که به این عبارت افزوده شده است، کاملا شبیه شرط «پیروی از سیره شیخین» است که علی(ع) نپذیرفت و عثمان با قبول آن خلیفه مسلمین شد. قانون اساسی یک سند مستند و مکتوب است و جای کمترین شبهه را بر جای گذاشته است. اسلام نیز دینی است که کارشناسان فراوان در داخل و خارج کشور دارد و وجود این تعداد کارشناس، اجازه هرگونه تفسیر دلبخواه را از سوءاستفاده کنندگان گرفته است. ولی سیره امام قرار است توسط چه کسی تبیین و تفسیر شود؟ جالب اینکه بیت آیت‌الله خمینی و موسسه تنظیم و نشر آثار وی که توسط خود او به عنوان متولی سیره وی تعیین شده در حال حاضر مورد لعن و نفرین مدعیان اصولگرایی است! این تناقض در کجا قرار است حل شود؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر